شبکه آواتاری
دانستنی هاشبکه آواتاری
دانستنی هامادر اهورا را تیرماه طلاق دادم او قانونا نمی توانست صیغه شود / ناگفته های پدر اهورا از زندگی و طلاق + عکس
دم دمای غروب جمعه بود که جواب تماسم را داد. غم سنگینی در صدایش پنهان بود، در ابتدای جوانی سیاهپوش دردانه پسرش شد، بی آنکه بداند اهورایش قربانی چه کینه و قساوتی شد.
سقوط یک فرشته
دل پری از قضاوت های مردم داشت، می گفت برای چه خواننده مملکت بی آنکه چیزی بداند تهمت می زند، من از روی هوس ازدواج نکردم، من هفت سال با این زن زندگی کرده بودم، سال پنجم زندگیمان بچه دار شدیم، کسی چه می داند داخل زندگی من چه می گذشت. در آن زمان این زن برای من فرشته بود، او هم مانند من تنها فرزند خانواده خود بود، البته خانواده هایمان مخالفت هایی داشتند اما اصرار خودمان بود و بالاخره ازدواج کردیم، اما با تولد اهورا رفتار همسرم رفته رفته تغییر کرد، چیزهایی از او می دیدم که برایم غیر قابل باور بود، در مسائل شخصی او چیزهایی می دیدم که در خور من نبود، اختلافاتمان بالا گرفت و اولین بار خودش بحث طلاق را مطرح کرد اما من نپذیرفتم و از اوایل مهر سال گذشته تا روز 23 بهمن همان سال بخاطر اهورا جنگیدم اما او قبول نکرد و بالاخره جدا شدیم، این در حالی بود که خود ما هیچ وقت نمی توانستیم مسئله طلاق را درک کنیم اما خودمان هم دچار همین مسئله شدیم.
منشا تغییرات شخصیتی
از او در مورد چرایی تغییر رفتار همسر سابقش پرسیدم، ذهنش به ابتدای تجربه زندگی مشترکش رفت و گفت: در ابتدا زندگیمان دستفروشی می کردیم، کم کم مغازه گرفتم، همسرم مغازه جداگانه ای داشت من هم مغازه دیگری اما با این حال هزینه های هر دو مغازه پای من بود ولی درآمد حاصل از آن برای خودش بود، در آن زمان بود که دوستانی دور او را فراگرفتند که تاثیر فراوانی روی شخصیت همسر سابقم گذاشتند، یکی از آن ها فروشنده مغازه خودش بود.
همسر یا دوست پسر؟!
به او گفتم چه زمانی متوجه ازدواج مجدد همسر سابقش شد، فرکانس صدایش تغییر کرد و گفت: اصلا ازدواجی در کار نیست، اگر ازدواج رسمی شده بود باید حضانت بچه به من داده می شد، سوم تیر ماه امسال مهر طلاق در شناسنامه همسر سابقم خورد، طبق قانون سه ماه و ده روز بعد امکان صیغه برای او وجود داشت این در حالی است که یک ماه و نیم است که از مهلت صیغه نامه آن ها می گذرد.
عکس معنادار قاتل اهورا
میلاد در ادامه گفت: قرار ما از ابتدا برای دیدن اهورا در روزهای سه شنبه بود، تا اینکه در دو ماه اخیر و درست همزمان با آشنایی همسر سابقم با قاتل این قرار به هم ریخت. 15 روز پیش از حادثه نیز با همسر سابقم سر این موضوع بحث کردم و او به بهانه های مختلف مانع دیدار من و اهورا می شد تا اینکه فهمیدم با پسری در ارتباط است، پس از این ماجرا یک شب فردی در تلگرام من ملحق شد، زمانی که عکس او را باز کردم فهمیدم همان شخصی است که همسر سابقم با او در ارتباط است، آن عکس نیز عکسی بود که قاتل انگشت خود را به حالت توهین به سمت عکس اهورا گرفته بود.
ماجرای فریادهای اهورا چند روز پیش از قتل
میلاد در ادامه ماجرا به خبرنگار رکنا گفت: یک هفته پیش از حادثه نیز مدیر ساختمان به مغازه من آمد و گفت که آقایی با همسر سابق من در ارتباط است و در این مدت نیز یک بار صدای فریادهای اهورا را نیز شنیده اند اما زمانی که همسایه ها جلوی در رفتند کسی پاسخ آن ها را نداد، تصمیم گرفتم شکایت کنم تا بتوانم اهورا را پیش خود نگهدارم، همسایه ها نیز بخاطر رفت و آمدهای ناجور قصد شکایت داشتند، اما فرصتی نماند و اهورا قربانی نیت کثیف این مرد شد.
ناگفته های اهورا که به گور رفت
پدر اهورا به رکنا گفت: از زمانی که همسر سابقم با این مرد در ارتباط بود دیگر نگذاشت تا اهورا را ببینم و من تصور می کنم که آن ها ترس از این داشتند که اهورا من را ببیند و چیزهایی بگوید که به نفع آن ها نباشد.
آخرین باری که اهورا قربانی تجاور شد زمانی بود که به قتل رسید اما هنوز مشخص نیست که این سناریوی شوم اولین بار نیز بود باشد
محدودیت‌های تردد رئیس دولت اصلاحات مجددا اعمال شد+جزئیات
سید محمد خاتمی به وی ابلاغ شده بود، عصر امروز چهارشنبه، سید محمد خاتمى قصد شرکت در دیدار خصوصی با حضور وزرای دولت خود را داشت که ضمن مراجعه به منزل از خروج ایشان جلوگیری به عمل آمد.سرنوشت پرابهام و مرموز سرکردگان داعش/آمریکایی‌ها با داعش چه معامله‌ای کردند؟+نقشه
کارشناسان روس صراحتاً واشنگتن را به برنامه‌ریزی برای استفاده از گروه‌های شکست خورده داعش در عراق و سوریه برای مقابله با ایران در جنگ نیابتی آمریکا متهم می‌کنند.
اعتراض زائران اربعین حسینی به یک گرانفروشی سازمان یافته؛
گرانفروشی شاید بهترین لغتی باشد که برای توصیف این وضع می‌توان به کار برد؛ اما به باور بسیاری از مردم، اشکالی بزرگتر از گرانفروشی به فرایند دریافت روادید عراق از سامانه سماح وارد است.اتفاقی که شاید اگر مسئولان دو کشور پیرامونش با یکدیگر به گفت‌وگو می‌نشستند، دست کم به لغو روادید در ایام منتهی به اربعین منجر می‌شد و از مشکلات فراوان زائران ایرانی اربعین می‌کاست، ولی تا کنون این گونه نشده و از این روی محل ابهام است؛ ابهامی که البته به شکل جدی‌تر به مسئولان عراقی وارد است که گویی این مراسم مذهبی را دستمایه کسب درآمد خود قرار داده‌اند.
این در حالی است که نیم نگاهی به فرایند دریافت روادید عراق در کشورمان هم حکایت مشابهی را پیش رویمان قرار خواهد داد؛ اینکه سامانه رسمی ستاد مرکزی اربعین در کشورمان به گونه‌ای طراحی شده که در نتیجه آن، بیش از مبلغ مورد نیاز برای صدور ویزا و دیگر امور از مراجعان دریافت می‌شود و این شائبه شکل می‌گیرد که پای کسب درآمد در میان است!
با مراجعه به سامانه سماح ـ که به منظور «ساماندهی مشتاقان ایام حضور در اعتاب مقدسه» توسط ستاد مرکزی اربعین راه اندازی شده ـ درخواهیم یافت که صورتحساب صدور روادید و بیمه، 199 هزار و 500 تومان می‌شود که از این مبلغ، 29500 تومان بابت خدمات بیمه‌ای و امثال آن است و الباقی، یعنی 170 هزار تومان بابت صدور روادید دریافت می‌شود. (یادآوری: مجموع هزینه دریافت این خدمات از سماح به دلایلی که از حوصله این بحث خارج است، بیش از 199500 تومان می‌شود!)
این در حالی است که دولت عراق روادیدش را به مبلغ 40 دلار واگذار می‌کند که به نرخ بازار آزاد در کشورمان، مبلغی کمتر از 170 هزار تومان می‌شود. اینجاست که شائبه گرانفروشی سامانه سماح و کسب درآمد متولیان آن از اشتیاق مردم به سفر به عتبات جهت حضور در مراسم اربعین مطرح می‌شود و اعتراض ها شکل می‌گیرد.
اعتراض هایی که به شکل پراکنده اما در حجم وسیع در شبکه های اجتماعی بروز کرده و انگشت اتهام را متوجه مسئولان سازمان حج و زیارت کشورمان نموده و حتی از آن بالاتر، ابهامات دیگری را نیز به دنبال داشته است؛ ابهاماتی که اگر نگوییم کلیدی و نگران کننده هستند، دست کم شائبه کسب درآمد از زائران اربعین را تقویت می‌کنند.
از جمله این ابهامات، معرفی سامانه سماح به زائران اربعین و تشویق مردم به مراجعه به این سامانه برای دریافت روادید عراق است که در بسیاری از رسانه های دولتی و از آن مهم تر، رسانه ملی صورت می‌گیرد و این گونه القا می‌کند که تنها راه دریافت روادید عراق و سفر قانونی به عتبات، مراجعه به سماح است، در حالی که این گونه نیست.
بر خلاف آنچه امثال رسانه ملی سعی دارند به مردم بگویند، دریافت روادید عراق با مراجعه به برخی آژانس های مسافرتی برگزیده و حتی مراجعه به سفارت عراق و کنسولگری های این کشور در خاک میهنمان نیز ممکن است که کمترین سود این اقدام، کاهش هزینه ها به نسبت مراجعه به سماح است؛ موضوعی که نه مجریان تلویزیونی به آن اشاره می‌کنند و نه حتی مسئولان سازمان حج و زیارت!
این در حالی است که سازمان حج و زیارت و ذیل آن، ستاد مرکزی اربعین موظف هستند در این خصوص اطلاع رسانی کرده و به این شیوه، مشکلات زائران اربعین را بکاهند اما ظاهرا ترجیح می‌دهند به جای عمل به وظیفه، مبالغ بیشتری از زائران دریافت کرده و با انحصاری جلوه دادن سماح در صدور روادید عراق، درآمد بیشتری از قبل شوق و اشتیاق هموطنانمان به حضور در مراسم اربعین در عتبات عالیات نصیب خود کنند!
باوری که بر اساس آن روز به روز بر شمار معترضان عملکرد سماح و مسئولان حج و زیارت افزوده و این هشدار پررنگ تر مخابره می‌شود که ویزای عراق را از سماح نخرید تا این کار غیراخلاقی تقویت نشده و گرانفروشی سازمان یافته ایشان، رسوا شود!
اشتباه نمی کنند، دروغ نمی گویند؟
به گزارش «تابناک»، رهبر انقلاب اسلامی، خود در مسأله برنامه مقابله با رشد جمعیت که در دهه هفتاد و هشتاد دنبال شد، به صراحت اظهار داشتند که در این مسأله ما اشتباه کردیم؛ نفر اول کشور، به صراحت در مورد اشتباه بودن یک تصمیم یا یک سیاست که شاید مستقیم هم در آن دخالتی نداشته است، اذعان به اشتباه بودن آن می کند؛ اما آیا از زبان دیگر مسئولان شنیده اید که این گونه مانند شخص اول، مملکت سخن گویند؟
مثلا آیا شنیده اید که یک رئیس جمهور بیاید و بگوید در مسأله یارانه نقدی من، اشتباه فکر می کردم و اشتباه اجرایش کردم؟ یا رئیس جمهور دیگری بگوید مثلا در مورد طرح تحول سلامت و هزینه های آن، اشتباه کرده یا نظرش در مورد امریکا اشتباه بوده است؟ آیا تا کنون رئیس مجلسی داشته ایم که بگوید مجلس تحت مدیریت او در نظارت کوتاهی کرده است؟ تا کنون بابت تصمیماتی که مجلسیان گرفته و کشور را دچار اشکالات عمده کرده اند، فردی عذرخواهی کرده است؟ آیا تا کنون پذیرفته ایم که حکمی اشتباه داده ایم یا فردی بی گناه را مجازات کرده ایم؟ آیا مدیری تأثیرگذار را پیدا می کنید که بگوید در دوران مدیریتش، سرمایه گذاری مثلا بر صنعت خودروسازی اشتباه بوده است، یا بگوید چرا خودروسازی کشور، جایگاهی برای توصیه مقامات برای دوستان و آشنایان بوده است؟ آیا جز این است که مقامات در ایران تا زمانی که بر مسند قدرت هستند، یکه تاز جلو می روند و اشتباهاشان صرفا پس از اینکه مدیر جدید می آید مشخص می شود، زمانی که بسیار برای اصلاح آن اشتباه دیر شده و مدیر جدید یا همان مسیر اشتباه را ادامه می دهد یا مسیری را از نو شروع می کند که هزینه آن، سال هایی است که بر این کشور رفته است؟
در کشور ما بین مقامات کشور، چندین راه در مواجهه با اشتباهات و خطاهایشان وجود دارد که از همه این راه ها استفاده می کنند، به جز راه درست و منطقی که همانا پذیرش اشتباه و خطا و هزینه هایی است که بر کشور از ناحیه آنان ایجاد شده است.
نخستین کاری که مقامات ایرانی انجام می دهند، انکار خطا و اشتباهات در زمان مدیریتشان بر کشور است؛ تقریبا وزیر، وکیل یا مدیری را پیدا نمی کنید که خطا و اشتباهات در اتخاذ سیاستی یا اجرای آن را پذیرفته باشد و از بابت انجام آن متأسف باشد؛ یک مسئول ایرانی در اولین قدم، اشتباهات و خطاهای خود را با هر ترفندی انکار می کند!
دومین کاری که مسئولان ایرانی انجام می دهند، حواله دادن مشکلات به دیگران است؛ گویی در زمان مدیریت آنان، همه چیز به نحو عالی پیش رفته است، سیاست ها درست بوده و آنان هم درست تر انجامش داده اند، فقط مشکل دیگران و دیگر نهادها و افرادی بوده اند که چوب لای چرخ آنان گذاشته و ناکارآمدی را بر آنان تحمیل کرده اند!
سومین اقدام یک مدیر ایرانی در مواجهه با اشتباه، معرفی یک مقصر، بدون پشتوانه، برای رهایی از همه کارهای اشتباه و غلطی است که در زمان او انجام شده است. گویی مدیران ایران، همواره یکی را به عنوان نقش قربانی دارند، تا به محض اینکه مشکلات حوزه مدیریتی او سر برآورد، او را به عنوان قربانی معرفی کنند. مفاسد اقتصادی زیادی در این کشور اتفاق افتاده که یک عامل دسته چندم، قربانی شده و مقامات و مسئولین خطاکار در پناه آن قربانی، همچنان در کشور بر مناصب مدیریتی جولان می دهند.
چهارمین اقدام، مسئولان ایران در این باره، مسأله ای است به نام خاک پاشیدن روی اشتباه، که اتفاقا آنقدر استفاده هم شده مصطلح شده است؛ بدین معنا که اگر یکی از مقامات، اشتباهی کند، دوستان و همراهان سعی می کنند که روی آن خاک بریزند تا آن خطا مشخص نشود. برای چنین کاری، موضوعی فرعی بناگاه در کشور، برجسته می شود تا ناکارآمدی مسئولان دیده نشود. طبیعتا این مقامات، آنقدر اطلاعات در جیب خود دارند که بتوانند یک مسأله فرعی را مسأله اصلی جلوه دهند تا بر خطاهای آنان خاک پاشیده شود.
به تازگی هم باب شده که مقامات دور، نزدیکان خود خط قرمز می کشند و تهدید می کنند که اگر با خطا و سوءاستفاده نزدیکان آنان برخورد کنند، افشاگری می کنند! یا اگر با خطای نزدیکان آنان برخورد کنند،آن را سیاسی کار می دانند!
علاوه بر این موارد، ممکن است که ده ها شیوه برای مخفی کردن اشتباهات، خطاها و یا احیانا مفاسد مدیران وجود داشته باشد، که هنوز استفاده نشده است و این راهکارهای منحصر به فرد را برای روزهای مبادای خود گذاشته اند تا اختصاصی از آن استفاده کنند!
راستی چه اشکالی دارد به اصل انقلاب برگردیم؟ چه اشکال دارد مسئولان بپذیرند که آنان معصوم نیستند و آکنده از خطا و اشتباه هستند؟ چه اشکال دارد آبروی مردم و نظام به افراد خطا کار مسئول گره زده نشود؟ چه اشکال دارد مسئولان به بیت المال حساس باشند؟چه اشکالی دارد مسئولان، مردم را ببینند که چگونه برای این انقلاب از مال و جان خود گذشته اند؟ چه اشکال دارد که مسئولان بپذیرند آنان هم اشتباه کرده اند در برخی امور؟ چه اشکال دارد بپذیرند گاهی برای نجات خود از پاسخگویی خلاف واقع هم گفته اند؟ چه اشکال دارد که بگویند وضعیت کشور در جاهایی که ناکارآمدی وجود دارد به خاطر اشتباه ها و خطاها و سوء استفاده های آنان بوده است؟ پس این همه مشکل از کجا سر برآورده است؟